ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ Δήμητρος Ἐλευσινίας, Δηώ, παμμήτειρα θεά, πολυώνυμε δαῖμον, σεμνὴ Δήμητερ, κουροτρόφε, ὀλβιοδῶτι, πλουτοδότειρα θεά, σταχυοτρόφε, παντοδότειρα, εἰρήνῃ χαίρουσα καὶ ἐργασίαις πολυμόχθοις, σπερμεία, σωρῖτι, ἀλωαία, χλοόκαρπε, ἣ ναίεις ἁγνοῖσιν Ἐλευσῖνος γυάλοισιν, ἱμερόεσσ', ἐρατή, θνητῶν θρέπτειρα προπάντων, ἡ πρώτη ζεύξασα βοῶν ἀροτῆρα τένοντα καὶ βίον ἱμερόεντα βροτοῖς πολύολβον ἀνεῖσα, αὐξιθαλής, Βρομίοιο συνέστιος, ἀγλαότιμος, λαμπαδόεσσ', ἁγνή, δρεπάνοις χαίρουσα θερείοις σὺ χθονία, σὺ δὲ φαινομένη, σὺ δε πᾶσι προσηνής εὔτεκνε, παιδοφίλη, σεμνή, κουροτρόφε κούρα, ἅρμα δρακοντείοισιν ὑποζεύξασα χαλινοῖς ἐγκυκλίοις δίναις περὶ σὸν θρόνον εὐάζουσα, μουνογενής, πολύτεκνε θεά, πολυπότνια θνητοῖς, ἧς πολλαὶ μορφαί, πολυάνθεμοι, ἱεροθαλεῖς. ἐλθέ, μάκαιρ', ἁγνή, καρποῖς βρίθουσα θερείοις, εἰρήνην κατάγουσα καὶ εὐνομίην ἐρατεινὴν καὶ πλοῦτον πολύολβον, ὁμοῦ δ' ὑγίειαν ἄνασσαν. ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ Μητρὸς Ἀνταίας, Ἀνταία βασίλεια, θεά, πολυώνυμε μῆτερ ἀθανάτων τε θεῶν ἠδὲ θνητῶν ἀνθρώπων, ἥ ποτε μαστεύουσα πολυπλάγκτῳ ἐν ἀνίῃ νηστείαν κατέπαυσας Ἐλευσῖνος ἐν γυάλοισιν ἦλθές τ' εἰς Ἀίδην πρὸς ἀγαυὴν Περσεφόνειαν ἁγνὸν παῖδα Δυσαύλου ὁδηγητῆρα λαβοῦσα, μηνυτῆρ' ἁγίων λέκτρων χθονίου Διὸς ἁγνοῦ, Εὔβουλον τεύξασα θεὸν θνητῆς ἀπ' ἀνάγκης. ἀλλά, θεά, λίτομαί σε, πολυλλίστη βασίλεια, ἐλθεῖν εὐάντητον ἐπ' εὐιέρωι σέο μύστῃ. ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΔΗΜΗΤΡΟΣ Ελευσινίας Ό Δηώ μητέρα των πάντων, θεά, δαιμονία με τα πολλά ονόματα σεβαστή Δήμητρα, πού τρέφεις τα παιδιά και δίδεις την ευτυχίαν ώ θεά πού δίδεις τον πλούτον τρέφεις τα στάχυα, παρέχεις τα πάντα και χαίρεσαι εις την είρήνην και εις τάς εργασίας, πού απαιτούν πολύν μόχθον συ είσαι ή προστάτις των σπερμάτων, συ δίδεις σωρούς από σιτάρι, ή συχνάζουσα εις τα αλώνια, εσύ παράγεις χλωρούς καρπούς, και κατοικείς στις ιερές κοιλάδες της Ελευσίνος είσαι περιπόθητη. αγαπητή, τροφός όλων των θνητών, καί πρώτη εσύ έζευξες τον αυχένα των βοδιών προς καλλιέργειαν, καί έφερες εις τους ανθρώπους βίον περιπόθητον πολυευτυχισμένον βοηθείς εις την αύξησιν των καρπών, είοαι σύνοικος του Βρόμιου, (του Διονύσου) τιμάσαι με λαμπρότητα, κρατείς λαμπάδα, είσαι αγνή, καί χαίρεσαι με τα θερινά δρέπανα συ είσαι κάτω από την γήν αλλά φαίνεσαι, καί είσαι προς όλους φιλική· ώ συ ή φιλόστοργος, πού αγαπάς τα παιδιά, ή σεβαστή, πού είσαι κόρη καί τρέφεις παιδιά, πού έζευξες εις άρμα με δρακόντεια χαλινάρια οπαδούς του Διονύσου πού εκραύγαζον περιδινούμενοι (περιστρεφόμενοι) κυκλικώς γύρω από τον θρόνο σου θεά μονογενής καί πολύτεκνος καί πολυσέβαστη εις τους ανθρώπους, πού έχεις πολλές μορφές, γεμάτες από πολλά άνθη πού θάλλουν από ιερότητα έλα ώ μακαριά, αγνή. πού είσαι γεμάτη από καλοκαιριάτικους καρπούς, καί φέρε μας κάτω ειρήνην καί εύνομίαν περιπόθητη και πλούτον πολυευτυχισμένον μαζί δε με αυτά καί την βασίλισσαν υγείαν. ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΜΗΤΡΟΣ ΑΝΤΑΙΑΣ Ανταία βασίλισσα, θεά. ονομαστή μητέρα των αθανάτων θεών και των θνητών ανθρώπων, συ πού κάποτε ερευνώσα μέσα σε μια πολυπλάνητη θλίψι κατέπαυσες την νηστείαν (την πείναν) εις τάς κοιλάδος της Ελευσίνος και κατέβης εις τον Αδην προς την ένδοξον Περσεφόνην αφού σου έτυχε να έχης ως οδηγόν το αγνό παιδί του Δυσαύλου, πού απεκάλυψε (έφανέρωσε το αγνό παιδί) τα ιερά κρεββάτια του αγνού υποχθονίου Διός, και εγέννησες τον Εύβουλον, πού ήτο θεός, υποκύψασα εις ανάγκην θνητής. Άλλα ώ θεά παρακαλώ εσένα την βασίλισσα, πού δέχεσαι πολλές ικεσίες, να ελθης καταδεκτική εις τον ιερόν μύστην σου.

Ζευγάρωμα

Απώτερο παρελθόν