Greekatlas

Περσεφόνη

Θεός Γυναίκα Περσεφόνη|φέρω+φονεύω|αυτή που φέρνει τους πεφονευμένους

Η Περσεφόνη ή Κόρη ήταν κόρη της Δήμητρας και Σύζυγος του Άδη.Ήταν θεότητα που συνδεόταν με την βλάστηση και την γονιμότητα και πολλές φορές η υπαρξη της συνχέεται με αυτη της μητέρας της Δήμητρας.Ο μύθος της αρπαγής της αποτέλεσε την επαρχή των ελευσινίων μυστηρίων.

Αρχαίο Κείμενο
Περσεφόνη, θυγάτερ μεγάλου Διός, ἐλθέ, μάκαιρα, μουνογένεια θεά, κεχαρισμένα δ' ἱερὰ δέξαι· Πλούτωνος πολύτιμε δάμαρ, κεδνή, βιοδῶτι, ἣ κατέχεις Ἀίδαο πύλας ὑπὸ κεύθεα γαίης, Πραξιδίκη, ἐρατοπλόκαμε, Δηοῦς θάλος ἁγνόν, Εὐμενίδων γενέτειρα, καταχθονίων βασίλεια, ἣν Ζεὺς ἀρρήτοισι γοναῖς τεκνώσατο κούρην, μῆτερ ἐριβρεμέτου πολυμόρφου Εὐβουλῆος, Ὡρῶν συμπαίκτειρα, φαεσφόρε, ἀγλαόμορφε· σεμνή, παντοκράτειρα, κόρη καρποῖσι βρύουσα, εὐφεγγής, κερόεσσα, μόνη θνητοῖσι ποθεινή, ἐαρινή, λειμωνιάσιν χαίρουσα πνοῇσιν, ἱερὸν ἐκφαίνουσα δέμας βλαστοῖς χλοοκάρποις, ἁρπαγιμαῖα λέχη μετοπωρινὰ νυμφευθεῖσα· ζωὴ καὶ θάνατος μούνη θνητοῖς πολυμόχθοις, Φερσεφόνεια· φέρεις γὰρ ἀεὶ καὶ πάντα φονεύεις. κλῦθι, μάκαιρα θεά, καρποὺς δ' ἀνάπεμπ' ἀπὸ γαίης εἰρήνῃ θάλλουσα καὶ ἠπιοχείρ' ὑγείῃ καὶ βίῳ εὐόλβῳ λιπαρὸν γῆρας κατάγοντι πρὸς σὸν χῶρον, ἄνασσα, καὶ εὐδύνατον Πλούτωνα. ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ Περσεφόνη, θυγατέρα του μεγάλου Διός, έλα, μακαρία, μονογενής θεά, δέξου τις προσφερόμενες θυσίες, πολυτίμητη σύζυγε του Πλούτωνος, σεβαστή, ζωοδότρα, που κατέχεις τις πύλες του Άδη στα βάθη της γης. Πραξιδίκη, ωραιοπλόκαμη, αγνέ βλαστέ της Δηούς, γεννήτρια των Ευμενίδων, βασίλισσα των υπογήινων, κόρη που ο Ζεύς τη γέννησε με απόρρητους γόνους. ω μητέρα του βροντόηχου πολύμορφου Ευβουλέως, συμπαίκτρια των Ωρών, φωτοφόρα, λαμπρόμορφη, σεμνή, παντοκράτειρα, κόρη που βρίθεις με καρπούς, λαμπρόφεγγη, κερασφόρα, συ μόνη στους θνητούς ποθητή, εαρινή που χαίρεσαι με τις λιβαδίσιες πνοές, που φανερώνεις το ιερό σώμα με βλαστάρια χλωρόκαρπα, που αρπαγμένη νυμφεύτηκες σε γάμους φθινοπωρινούς, συ μόνη ζωή και θάνατος στους πολύμοχθους θνητούς, ω Περσεφόνη. Γιατί πάντοτε τρέφεις και φονεύεις τα πάντα. Εισάκουσε, θεά μακάρια, και καρπούς απ’ τη γη ξαναστείλε σε ειρήνη και απαλόχερη υγεία που θάλλεις, και σε βίο ευτυχή που φέρνει το ανέφελο γήρας στον δικό σου τον τόπο, ω βασίλισσα, και στον πανίσχυρο Πλούτωνα.
Γονείς
Ζευγάρωμα
Aιώνας
Απώτερο παρελθόν